"Pchać" to coś innego niż "ciągnąć"

Jesień to u mnie czas prawdziwie filozoficznej zadumy i egzystencjalnych rozważań.

Nie jest inaczej tym razem a do dzisiejszego podzielenia się z Wami moimi przemyśleniami skłoniło mnie pewne spotkanie.

A konkretnie pytanie skierowane w moją stronę: "Anka, jak Ty to robisz, że u Ciebie wiecznie coś się dzieje? A ja mam wrażenie, że od dłuższego czasu stoję w miejscu. I czuję się trochę jak w pociągu pospiesznym tylko, że ja utknęłam w tym przyjściu między wagonami. Wiesz, tam gdzie za sobą masz drzwi i przed sobą też.

I szarpię, ciągnę, tracę siły, ale nadal stoję i wkurzam się, że świat obok mnie pędzi jak szalony".

I wtedy przypomniało mi się jak sama kiedyś próbując wyjść ze sklepu widząc napis "PCHAĆ", ciągnęłam za klamkę i byłam wielce zdziwiona, że drzwi ani drgną a obsługa sklepowa z niedowierzaniem na twarzy patrzy na moje wyczyny.

Przekładając to na aspekt "rozwojowy" to skojarzyło mi się, że czasami tak właśnie robimy. Czytamy bez zrozumienia, działamy machinalnie, tracimy ogrom energii na niedorzeczne działania i twierdzimy, że los nam nie sprzyja, świat jest przeciwko nam i wiecznie mamy pod górę.

I tak będzie do momentu, kiedy nie poświęcimy więcej czasu na uważność i refleksję nad tym, czego tak na prawdę chcę i jak mogę to osiągnąć.

Nauczyłam się (niedawno :) ), że:

nie zawsze najlepszym rozwiązaniem danej sytuacji jest chęć rozwiązania jej za wszelką ceną. Czasami warto poczekać.
nie zawsze wszystko trzeba robić samemu, czasami warto poprosić o pomoc (tego nadal się uczę).
są sytuacje, w których dobrze byłoby zaprezentować swoją odwagę i siłę. Ale czy zawsze warto to robić?

Zmierzam do tego, że aby sięgać po marzenia i realizować swoje plany, czasami musimy na chwilę odpuścić, Zebrać na nowo siły, złapać oddech i na spokojnie zastanowić się

nad znaczeniem i realizacją słowa PCHAĆ, bo przecież to coś zupełnie innego niż CIĄGNĄĆ ;)

Gdy odnajdziemy ten klucz, wtedy na pewno nie utkniemy :)